Frá Suður-Kína til Sauðárkróks

Ferðalagið úr kvöldhitanum í Hong Kong yfir í kaldan frostmorgun í London tók um tólf klukkustundir. Þar stóð maður og skalf eins og hrísla, þar til sein rútan frá Heathrow til Stansted birtist upphituð og notaleg. Tíu stiga hiti og marauð jörð tók á móti okkur Snússa í Keflavík, og svoleiðis var landið á að líta alla leið norður á Krók. Miklir fagnaðarfundir urðu þegar ferðalúinn bangsinn komst loks, eftir rúmlega sólarhrings ferðalag og tveggja vikna fjarveru í Kína, í hlýjan faðm Guðmundar og fjölskyldunnar hér.

Ósamræmi

Fyrirsögn á að endurspegla aðalatriði í innihaldi fréttar. Í fréttinni segir að væntingavísitalan hafi lækkað á einu ári frá um 140 niður í 117 stig, að meiri svartsýni ríki til væntinga í framtíðinni, að neytendur séu ólíklegri til að ráðast í stórkaup en fyrr og að bjartsýniskastið sé á lokastigi. Það að væntingavísitalan hafi hækkað lítillega frá fyrra mánuði réttlætir engan veginn þessa fyrirsögn.

Væntingar neytenda aukast

Snússi á heimleið

 

Nú er ferðalag okkar Snússa til Kína senn á enda... í bili allavega. Hér í Kína eru ekki haldin jól eins og við  þekkjum þau á Vesturlöndum, þótt svo allt sé hér skreytt með jólasveinum, -trjám og glitrandi dinglumdangli, fyrst og fremst held ég til að koma fólki í stemningu og innkaupastuð. Þar sem Snússi er mikill jólabangsi getur hann ekki hugsað sér annað en að koma heim til Íslands og halda jól með sínum nánustu þar. Síðustu dagar hjá okkur hafa farið í soga enn frekar í okkur kínverska menningu, kveðja fólk og taka myndir af því sem á hér í okkur sterkastar taugar. Við Snússi kveðjum Suður-Kína með söknuði á morgun, þegar við förum um Hong Kong og London til Íslandsins kalda í norðrinu.

Snússi á ferð í Zhongshan og spilavítisborginni Macau

Helgin fór í ferðalög hjá okkur Snússa, sem lögðum ferju undir fót yfir flóann hér vestur af Shenzhen. Fyrst heimsóttum við skófabrikku Óskars Jónssonar, Green Diamond, en hann tók einkar vel á móti okkur samlöndum sínum. Við borðuðum saman níu manns og áttum gott spjall, en svo gisti hópurinn í vellandi niðurníddum lúxus á hótel Ambassador í Zhongshan, sem sannarlega má muna sinn fífil fegurri. Sunnudagurinn fór svo fyrir lítið fé (ca 2000 kr) í spilavítunum í fyrrum portúgölsku nýlendunni Macau, en sá staður hefur svipaðan status og Hong Kong að því leitinu að þegar þangað kemur fer maður yfir landamæri og út úr Kína. Macau er nokkurskonar Las Vegas Asíu og þarna var allt yndislega yfirdrifið; í stærðum, dirfskufullri hönnun og yfirþyrmandi neonljósadýrð. Við komum svo með ferjunni yfir flóann í kvöldkyrrðinni og var Snússi hinn hressasti með ferðina, eins og sjá má hér á myndinni, þar sem hann veifar sínum fyrsta spilavítishagnaði.

Ævintýri Snússa litla í Kína – 7. hluti

Þrátt fyrir lasindin hefur maður látið sig hafa það að dröslast með Angelu og strákunum út og suður í verslanaráp, veitingahúsaferðir og verksmiðjuheimsóknir. Yfirferðin hefur þó ekki alltaf verið hröð á manni, en það er að skila sér í því að heilsan er að koma til baka. Um daginn skoðuðum við verksmiðjur í afgirtu hverfi, þar sem fólk bæði vinnur og býr. Aðbúnaðurinn í verksmiðjunni var ágætur en í subbulegum blokkunum í kring gista átta manns í kojum í einu litlu herbergi. Yfirmenn og hærra settir hafa það betra og eru með rýmra um sig, þeir gista saman fjórir í herbergi. Launin eru í kringum 10 þús kr á mánuði, en vel útilátin hádegismáltið kostar hinsvegar aðeins fimmtíu krónur. Þetta eru allt afstæðar stærðir, en áðan snæddum við tíu karlar saman kvöldmáltíð á kínversku veitingahúsi fyrir minna en þrjú þúsund krónur með drykkjum og alles. Eftir matinn fengum við okkur kaffi á Starbucks, þar sem kaffibollinn kostar 200 kall. Hér heitir það ekkert annað en rán um hábjartan dag, því það tæki verkamanninn í verksmiðjunni um sex klukkutíma að vinna fyrir kaffinu á amrísku alþjóðakeðjunni. Ég sötraði kaffið á um tuttugu mínútum, meðan nettvaxinn heimamaður gljápússaði leðurskóna mína fyrir hundraðkall. Snússi er líka allur að hressast og biður að heilsa heim á Krók.

Kvef í kínverska kýrhausnum

Dagurinn hefur verið viðburðasnauður, enda lasleiki með nefrennsli og hálsbólgu farinn að gera vart við sig; kínverskur krankleiki búinn að brjótast í gegnum mínar íslensku varnir. Það var þó aðeins rölt í bæinn í dag, verslað smáræði og skipt íslenska simkortinu í símanum út fyrir kínverskt kort; það munar margföldum stórupphæðum þegar við félagarnir erum að hringjast á hérna niðurfrá. Á meðan er ég sambandslaus við hinn íslenska veruleika... nema um msn, skype og tölvupósta. Í kaffispjalli komust við félagar að því að verðlagning hér er ekki í neinu samræmi við kostnað, heldur hvað menn telja sig komast upp með að rukka. Þannig getur kókglas kostað 200 kall á einum stað, meðan full máltíð fyrir tvo kostar aðeins 500 kall á öðrum stað. Og það er allt eins til í dæminu að einhver skemmtistaðurinn reyni að rukka mann um 500 kall fyrir rauðvínsglasið, sem er hærri upphæð en maður greiðir fyrir topp nuddþjónustu í tæpan einn og hálfan klukkutíma. Eitt er það þó sem böggar mig einna mest hérna niðurfrá, en það er að hér er öll vefumferð ritskoðuð. Þetta lýsir sér þannig að ef ég reyni að opna síðu sem yfirvöldum er ekki þóknanleg, t.d. Wikipediu, þá bara birtist ekki neitt... þeir klippa bara á mann! Já, það er margt skrýtið í kínverska kýrhausnum!

Ævintýri Snússa litla í Kína - 5. hluti

Í dag fluttum við Snússi okkur á milli hótela í Shenzhen; fórum nær aðalsvæðinu í Sekou-hverfinu, þar sem frændi og félagar búa; þar sem veitinga- og skemmtistaðir eru fleiri og menningin líflegri. Við vorum lúnir eftir burð og göngur og hvíldum okkur sveittir í skugga undir tré á gangstéttinni; óbærilegur desemberhitinn hér í suður-Kína ætlar allt að kæfa ef maður hreyfir meira en einn lið og hálfan legg. Fæturnir voru bólgnir af göngu og því ekkert annað að gera en að fara í nudd. Snússi vildi ekki fótanudd og beið því slakur á meðan undir trénu góða. Á meðan lappirnar hvíldu lúnar í tréfötu með heitu vatni og söltum á nuddstaðnum, nuddaði kínverski strákurinn bak, herðar og háls svo gamlir hnútar losnuðu umvörpum, með tilheyrandi stunum. Svo hófst hann handa við fæturna; ilja- og svæðanudd, kálfa- og læranudd, með allrahanda olíum og náttúrefnum. Út kom minn maður endurnærður á bæði líkama og sál, og auðvitað var Snússi glaður að sjá afa sinn, enda hafði hann beðið í tæpan einn og hálfan tíma. Herlegheitin kostuðu alls RMD 48, eða um 430 krónur íslenskar, fyrir um áttatíu mínútna topp trít! Dagurinn endaði svo í ljúfum fíling á sveiflandi latin-tónleikum niðri í bæ, allt þar til nóttin dró okkur dimm inn í sig.

Ævintýri Snússa litla í Kína – 4. hluti

Í dag tókum við Snússi rólegan laugardag í Sekou; röltum um og fylgumst með mannlífinu í sólskininu. Í bænum var komið við í banka til að skipta dollurum, og það tók nú drjúga stund. Fyrst fyllti ég út eitt eyðublað, svo fyllti bankastarfsmaðurinn út tvö eða þrjú í viðbót, svo tók hann afrit af passanum mínum, en þá tók við reikistefna þriggja starfsmanna í allnokkra stund. Áður en yfir lauk hafði ég undirritað fjórum sinnum og tíminn sem það tók að skipta þessum fáeinu dollurum yfir í Yuan Renmimbi var um það bil tuttugu mínútur! Ekki sérstaklega skilvirkt það. Svo fórum við Snússi með fullt af Kínverjum út á jarðberjaakur, þar sem við týndum okkar eigin ber í körfu. Þarna var skemmtileg fjölskyldustemning í rúmlega tuttugu stiga hita; allir vönduðu sig við að stika stígana og týna fallegustu berin. Gömul kona með stráhatt vigtaði svo og rukkaði við hliðið á leiðinni út. Hún var með skiptimyntina í hátísku Gucci veski hangandi utan á sér, en þau fást hér fyrir lítið fé, í landinu þar sem kaffibollinn á hótelinu kostar meira en leigubíll í fimmtán mínútur (eða uþb 200 krónur). Kvöldið er svo frátekið fyrir stórdinner hópsins sem tengist Medialite hér í Kína.

Eggjandi könnun

Lítil skoðanakönnun sem gerð var hér á síðunni um daginn sýndi fram á að egg má innbyrða á fleiri en einn veg, til að næra ólíkar þarfir mannskepnunnar. Talsvert var um að þátttakendur, sem geta að sjálfsögðu hafa verið bæði karlar sem konur, notuðu eggin til að koma í veg fyrir að verða húngraðir. Auðvitað eru egg ekki sama og egg, en þau eru samkvæmt könnuninnni vel nothæf til að örva bæði bragðkirtla og aðra innkyrtla.

Ævintýri Snússa litla í Kína – 2. hluti

Dagur tvö hjá okkur Snússa hófst með morgunmat á Grand View hótelinu, þar sem boðið var upp á margt það skrýtnasta sem sést hefur á slíkum hlaðborðum. Til að komast fyrr inn í kúltúrinn og bakteríuflóruna létum við okkur hafa það að smakka á flestu, þótt það lyti ókræsilega út. Það skal þó tekið fram að áður en farið var af herberginu var innbyrtur gúlsopi af íslensku þorskalýsi sem við höfðum með okkur. Eftir morgunverð gengum við svo um 15 kílómetra leið, frá hótelinu og alla leið niður að Szeaworld í Sekou, í yfir tuttugu stiga hita. Gangan tók tæpa fjóra tíma um breiðgötur og öngstræti og fengum við beint í æð alla hina fjölbreyttu flóru kínverskrar götumenningar; verkamenn í hádegislúr á gangstéttinni, betlarar og Benzar, háværir strætóar og hljóðlát reiðhjól með sligandi hlass. Við Snússi erum nú komnir heilu og höldnu heim á hótel, og berjumst við að halda okkur vakandi fram á síðkvöldið til rétta af rammskakkan sólarhringinn.