Bjartir tímar framundan

Það stefnir allt í að fyrri hluti desember verði frábær fyrir mig til að öðlast tækifæri sem ég hafði áður ekki komið auga á. Vinna sem felur í sér þjónustu við aðra getur byrjað núna og fært mér mikla gleði og lífsfyllingu. Hjálpin virðist ætíð vera á næsta leyti þegar ég þarfnast hennar. Vinnan og framinn blómstra og vinir mínir reynast sérlega hjálpsamir. Þegar kemur að viðskiptunum ganga þau bara vel. Um miðjan desember kíkir Júpíter svo aðeins á sólina mína og það hefur sérlega jákvæð áhrif á sjálfsöryggi mitt; ég svíf um með vor í hjarta. Þessi áhrif munu reyndar haldast út næsta ár og hjálpa mér til að gera árið 2008 mjög arðvænlegt. Tja, það væri nú ekki amalegt ef þessi stjörnuspá steingeitar fyrir desembermánuð í Moggablaði dagsins myndi rætast:)

Það sem vantar í umræðuna

Eitt sem ekki hefur farið hátt í þessari umræðu er að ef vínsala færist í matvöruverslanir, þá verður ríkið af tekjum af áfengissölu. Það er hinsvegar ríkið sem stendur straum af öllum kostnaði sem áfengisneysla hefur í för með sér; í heilbrigðiskerfinu, hjá löggæslunni, í forvörnum o.s.frv. Út frá þessum sjónarmiðum er eðlilegast að sem allra mest af tekjum af áfengissölu renni áfram í ríkissjóð.

Þjóðin klofin í afstöðu til sölu léttvíns og bjórs í matvöruverslunum

Kartöflurefsingin ógurlega

Ég skrifaði um þetta um daginn hér á síðunni, þar sem ég varaði við því að kartöflunni væri gert svona lágt undir höfði og hún notuð sem refsing. Frekar væri að gefa óþekkum börnum olíumettaða franska kartöflu eða viðbrenndan gamlan hamborgara, svona ef við horfum á þetta af uppeldisábyrgð í næringarsamhengi.

Paris og Britney eiga að fá kartöflu í skóinn

Þegar Gunnar í Krossinum lagði á mig hendur

Eitt sinn vann ég hjá fyrirtæki þar sem eigendurnir voru góðir vinir Gunnars í Krossinum. Eftir að nuðað hafði verið mikið í mér, lét ég eftir þeim að reyna sig við mína glötuðu sál (að þeirra mati). Þeir krupu tveir með spenntar greipar framan við skrifborðið mitt, með Gunnar standandi á milli sín. Hann lagði hendur á höfuð mitt, herbergið fylltist af hávaðasömu guðstali þeirra þriggja og allt nötraði og skalf. Eftir dágóða stund var ég spurður að því hvort ég fyndi ekki eitthvað. Ég skynjaði ekkert yfirnáttúrulegt, bara titrandi sveittar hendur Gunnars á höfði mér, og flokkast því enn í margra hugum sem trúlaus glötuð sál.

Kínverskar biðraðir

Hugsanlega er biðraðamenning Kínverja eitt af því mest stuðandi fyrir aðkomumenn sem ekki til þekkja, en þar þykir eðlilegt að hrinda, ýta og troða sér fram fyrir næsta mann í röðinni. Útlendingum sem lenda í biðröð í Kína er ráðlagt að draga djúpt andann, standa fastir fyrir og láta óhræddir í ljós óánægju ef einhver riðst framfyrir, t.d. með því að endurheimta með afli sína stöðu í röðinni. Sérstaklega er varað við því að láta mikla snertingu og nálægð trufla sig. Í kínverskum biðröðum þarf að berjast í orðsins fyllstu merkingu fyrir sínum rétti og sinni stöðu, en mjög mikilvægt er að forðast í þessum atgangi öllum að taka stympingar heimamanna persónulega.

Tvær gátur

Gáta 1: Spækjurnar sjá um glennuna, meðan karlinn heldur þétt um skaftið.

Gáta 2: Loðið lint, stundum stinnt, stendur á milli fóta, karlmenn eiga en konur af því njóta.

Lausnir í athugasemdum 

Akstur sviptur ökurétti?

Hverslags dómsdags steypa er þetta eiginlega? Hvað þýðir það að vera dæmdur fyrir akstur sviptur ökurétti? Ég fer ekki ofan af því að hroðvirknisleg vinnubrögð eru vaxandi vandi í blaðamannastétt.

Mánaðar fangelsi fyrir að stela vodkapela

Súrefnisríkur öldugangur og Spánskaveikin

Hef verið að fara niður á Borgarsand við Sauðárkrók til að hlaupa þar og ganga mér til heilsubótar. Fjaran út á Söndum, eins og Króksarar kalla hana, er um 4 km löng, með opinn Skagafjörðinn á aðra hönd og uppgrædda sandhóla á hina. Maður er algjörlega í eigin heimi í þessari útivistarparadís, þar sem öldurnar framleiða ofurskammta af súrefni fyrir þanin lungun. Fyrir um 90 árum síðan var afa mínum heitnum, Jóni Eðvald Guðmundssyni, ráðlagt það af lækninum sínum að fara daglega niður í fjöru og draga þar andann djúpt um stund, til að ná sér eftir Spönskuveikina. Súrefnisríkt ölduloftið virkaði vel, afi var óvenju fljótur að ná sér og lenti því ekki í hópi þeirra tæplega fimm hundruð Íslendinga sem veikin drap. Á heimsvísu létust ekki minna en 25 milljónir manna úr þessari þeirra tíma fuglaflensu, sem rakti uppruna sinn til Bandaríkjanna en ekki Spánar.

Munur á lífskjörum og lífsgæðum

Í fræðilegri umfjöllun er oftast gerður greinarmunur á lífskjörum og lífsgæðum. Algengast er að lífskjör séu skilgreind sem efnislegir þættir, s.s. tekjur á vinnumarkaði og atvinnustig, en erfiðara er að leggja peningalegan mælikvarða á lífsgæði, þar sem þau mæla staðbundna þætti sem veita fólki hamingju. Margir halda því t.d. fram að lífsgæði séu meiri á landsbyggðinni, en þar eru lífskjör sannanlega lakari en á höfuðborgarsvæðinu. Um þetta má m.a. lesa hér

Lífskjör best á Íslandi

Best er að sjást

Ef ég man þetta rétt sagði einhver gömul kona: Sendibréf eru góð, betra er að heyrast, en best er að sjást!  Nútildags hafa tölvupóstar og samskipti á msn eða sms leyst sendibréfin af hólmi. Símtöl eru auðvitað notuð sem aldrei fyrr í samskiptum manna á milli, en samt jafnast ekkert á við að að sjá og njóta nærveru þess sem talað er við.